Het is de laatste dag van Paaspop. De kinderen zijn bij mijn schoonouders en Frank is al op weg naar het feestgedruis. Ik kom later heb ik beloofd, want ik ga nog even aan het werk. Tja, het leven van een ondernemer gaat niet altijd over rozen.
Eindelijk schijnt de zon weer eens en ik besluit om eerst een dierbaar boek tevoorschijn te halen. Papa was vorige week bij ons en heeft me een speciaal boek gegeven. Ik was het helemaal vergeten. Het boek heet ‘Mam, vertel ‘s’ en heb ik jaren geleden in de mama versie en de papa versie aan mijn ouders gegeven. Het staat boordevol vragen van ‘hoe was jouw jeugd’ tot aan ‘wat vond je het leukste aan mij’ en van ‘was papa je eerste vriendje’ tot aan ‘waar heb je het meeste spijt van’.
De bedoeling van het boek is dat je vader of moeder de tijd neemt om het voor je in te vullen, zodat je op een later moment nog eens terug kan lezen hoe zij in het leven stonden en hun leven beleefd hebben. Persoonlijk en intiem. Wat ben ik blij en trots dat mijn moeder de moeite heeft genomen om -ondanks haar reuma- er toch voor te gaan zitten en het boek van voor tot achter te vullen. Ze heeft het echter nooit aan me gegeven. Ik wist zelfs niet dat ze het helemaal volgeschreven had, en het bestaan van het boek was me volledig ontschoten.
Niemand die eraan gedacht heeft toen mijn moeder anderhalf jaar geleden kwam te overlijden. Maar onlangs kwam mijn vader het tegen in het kleine kamertje. Een moeilijk maar bijzonder moment voor hem. Hij heeft het nog wat aangevuld met mooie oude foto’s en het me vorige week dus gegeven.
Dankbaar voor Mam vertel ‘s
En nu zit ik hier. In de stilte in het zonnetje met de vogeltjes op de achtergrond de letters van mijn mama te verslinden. Mijn mama. Er gaat geen dag voorbij dat ik niet aan je denk. De ene keer met een traan, maar gelukkig ook vaak met een glimlach. Op de gekste momenten kom je even binnen wandelen in mijn gedachten om de zaken te relativeren. En daar ben ik je dankbaar voor. Net zoals dat ik je dankbaar ben voor je engeltje op Lotte’s schouder en de moeite die je genomen hebt om ‘Mam vertel ‘s’ te schrijven. Want wat is het fijn om je antwoorden te lezen. Ondanks de onzekerheid die ik tussen de regels door lees -want onzeker was je- vind ik hier toch ook echt de bevestiging dat je gelukkig bent geweest. En dat je trots bent op mij en mijn gezin. Dat je vindt dat we het goed doen. En dat je hoopt dat we in lengte der jaren samen van de kleine dingen zullen genieten.
Bedankt lieve mama, voor je fijne woorden, voor je onvoorwaardelijke steun en liefde, ook nu nog. Love you till the moon and back!
ps… wil je het boek bijvoorbeeld als moederdagcadeau geven aan je moeder, of aan jezelf laten geven voor je kinderen. Ik heb even gezocht en het bestaat nog steeds. Hier kan je Mam vertel ‘s bestellen.
Het bericht Met betraande ogen lees ik… Mam vertel ‘s verscheen eerst op Werkende moeders | Online magazine.